خبرگزاری حوزه | تشکیلات صهیونیزم به سه شاخه «صهیونیزم سرمایه‌داری»، «صهیونیزم مذهبی» و «صهیونیزم کارگری» تقسیم شد و در راه فراهم کردن زمینه برای تشکیل دولت صهیونیستی در فلسطین هر یک از شاخه‌های سه گانه، مسئولیت ویژه‌ای بر عهده گرفت.
«صهیونیزم مذهبی» مأموریت داشت که به توده‌های یهود بباوراند که مهاجرت به فلسطین، بازگشت به «ارض موعود» است و طبق وعده تورات، بر عموم یهودیان در سراسر جهان واجب است به آن سرزمین بشتابند و دولت جهانی یهود را بر پا کنند.
صهیونیست‌ها به این نکته رسیده بودند که سلطه بر فلسطین و برپایی دولت در آن سرزمین بدون پشتیبانی و حمایت همه جانبه دولت‌های مقتدر جهان به ویژه استعمارگران غرب تحقق نمی‌یابد.
بیرون راندن ملتی از سرزمین آبا و اجدادی آنها و سلطه بر مال و زمین و دارایی و میهن آنان، افزون بر داشتن سلاح‌های مدرن و پیشرفته و توانایی‌های مادی و نظامی، رویارویی با جهان اسلام و رویارویی با موازین انسانی و اصول بین‌المللی و نادیده گرفتن افکار جهانی بود.
از این رو صهیونیست‌ها با دولت‌های گوناگون به گفتگو پرداختند و کوشیدند هر دولتی را طبق شیوه و شگردی به یاری و همکاری با خود وادارند و از همراهی آنان در راه اشغال فلسطین برخوردار شوند و آن دولت‌هایی را که در راه سلطه صهیونیست‌ها به فلسطین سنگ‌اندازی و مانع تراشی می‌کنند، با توطئه‌های رنگارنگ به تسلیم و سازش بکشانند یا از سر راه بردارند.
در این راستا، دولت‌های مقتدر به ویژه استعمارگران غربی به ایده و اندیشه صهیونیست‌ها برای اشغال فلسطین روی خوش نشان دادند و آمادگی خود را برای همه گونه یاری و همراهی به منظور رسیدن صهیونیست‌ها به آمال و آرزوی دیرینه‌شان اعلام کردند.
* نقشه و اندیشه استعمارگران از کوچ دادن یهودیان به فلسطین
۱. رویارویی و ستیز با اسلام و اسلام‌خواهان
۲. دور ماندن از فتنه‌گری و آتش‌افروزی صهیونیست‌ها
۳. کنترل صهیونیست‌ها
۴. درمانده کردن کشورهای اسلامی
۵. بنیاد پایگاه نظامی مورد اطمینان در آسیا
۶. رواج دادن فساد و فحشا در سرزمین‌های اسلامی
۷. اهمیت فلسطین برای استکبار جهانی
۸. تخریب ادیان و ترویج سکولاریسم.
سید حمید روحانی، فصلنامه ۱۵ خرداد، شماره ۷۸ و ۷۷ ص ۴۷- ۵۱.
